- ثقلین - http://thaqalain.ir -
شنیدم زمانى که مرحوم آقا شیخ غلامرضا یزدى( حضرت آیت اللّه حاج شیخ غلام رضا یزدى (۱۲۹۵ ـ ۱۳۳۸ ش)، صاحب مفتاح علوم القرآن، ترجمه ى نماز و…) در یزد اقامت داشت خیلى خوش گذران بود، ولى هرگاه به روستاهاى اطراف مى رفت با خود نان و ماست و… برمى داشت و به هر ده که مى رسید، قرائت نماز و مسایل مورد نیاز را به مردم یاد مى داد و آن گاه به آبادى دیگر مى رفت. و در همه حال خوراکش از خودش بود و از غذاى مردم پرهیز مى نمود. آنان که مثل انبیا ـ علیهم السّلام ـ مأمور تبلیغ هستند و بدون چشم داشت و منّت، کار آنها را انجام دهند، خدا مى داند چه مقاماتى دارند! البته در صورتى که عالمِ «بِما یَفْعَلُ وَ یَتْرُکُ وَ عامل بِما یَأْمُرُ وَ یَنْهى» ( به آن چه باید عمل و یا ترک شود، آگاه باشد؛ و به آن چه امر و یا نهى مى کند، عمل کند.)؛ باشند. اگر کسى تشخیص بدهد که به این کار اقدام کند و عالِم و عامِل باشد و با نشر علم شکرانه اش را ادا کند، باید از شادى کلاهش را به عرش بیندازد!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%a7%d8%b1%d8%b2%d8%b4-%d8%aa%d8%a8%d9%84%d9%8a%d8%ba-%d9%87%d9%85%d8%b1%d8%a7%d9%87-%d8%a8%d8%a7%d8%b9%d9%84%d9%85-%d9%88%d8%b9%d9%85%d9%84/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.