با خط و امضاى امام غایب ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ـ آقا سیّدابوالحسن اصفهانى ـ رحمه اللّه ـ براى یکى از علماى سنّى یا فردى سنّى، مجلس فاتحه اقامه کرد. شخصى با واسطه، به ایشان اعتراض کرده بود که چرا از سهم امام ـ علیه  السّلام ـ این گونه مجالس را برگزار مى  کنید؟ با این که از ایشان این گونه کارها سابقه نداشت و فقط چند سفر که به سامرّا مشرّف شد، در یک سفر به خدّام آن  جا که بسیارى و بلکه بیشتر آن  ها جز چند نفر سنّى بودند، تقسیمى داده بودند.

مرحوم آقا سیّدابوالحسن بعد از اعتراض، به شخص معترض ورقه  ى سبزى را نشان داده بود که بنابر نقل به خطّ و امضاى حضرت غایب ـ عجّل  اللّه  تعالى  فرجه  الشّریف ـ بود و ایشان هم یقین کرده بودند که ورقه از جانب آن حضرت است که به مرحوم سیّداصفهانى اجازه فرموده  اند که سهم امام ـ علیه  السّلام ـ را در آن چه موجب اعتلاى مذهب حقّ است، مصرف نمایند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد