- ثقلین - http://thaqalain.ir -
وقتی بنده این پادشاهی و سلطنت [عظیم و نامحدود خداوند] را با عقلش تصوّر نمود؛ سپس متوجّه خطر جنایات خود، و منزلت والای مناجات با این سلطان بزرگ گشت، با عقل و جان و نفس و دل و تن و سراسر وجودش، چشمی برای مراقبت و توجّه به او، و گوشی برای شنیدن سخنش، و زبانی برای آمرزشخواهی گناهانش و عرض خضوع و پوزشخواهی خطاها و جنایات بزرگش میشود! و آنچه از دگرگونی احوال پیامبران و امامان (ع) در نماز رسیده، از این باب است.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۱۴۵
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%a7%d8%ab%d8%b1-%d9%85%d8%b9%d8%b1%d9%81%d8%aa/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.