تعیین تاریخ ظهور امام ‌زمان به چند صورت، متصور است:

۱ – اینکه تاریخ و وقت ظهور امام موعود را به‌طور دقیق و تفصیلی معین کنیم که در فلان سال، فلان ماه و فلان روز خواهد بود؛ این احتمال باطل است؛ زیرا در هیچ‌روایتی به آن اشاره نشده است و علاوه بر آن در برخی از احادیث تعیین‌کننده وقت ظهور مورد لعن، قرار گرفته است.

۲ – اینکه موعد ظهور به ‌صورت نامعین و اجمالی تعیین گردد؛ مثلاً گفته شود، هرگاه خداوند اراده کند، آن امام ظهور خواهد کرد؛ این احتمال به‌طور حتم اشکالی نداشته و صحیح است.

۳ – اینکه از طریق قواعد حساب و جفر، به‌طور اجمال یا تفصیل به زمان ظهور حضرت علم پیدا کرده و از آن خبر دهیم؛ این احتمال گرچه در برخی روایات به آن اشاره شده[۱] ولی از سند معتبری برخوردار نیستند، خصوصاً آنکه تاریخ ظهور، ممکن است، مورد بدا واقع شود.

۴ – اینکه مطابق برخی از روایات به‌طور کلی و اجمال به ظهور آن حضرت اشاره گردد:
طبرسی رحمه‌الله از امام‌ صادق‌ علیه‌السلام نقل کرده که فرمود:

لا یخرج القائم اِلّا فی وتر من السنین، سنه إحدی أو ثلاث أو خمس أو سبع أو تسع؛ قائم در سال وتر [فرد] ظهور خواهد کرد، سال یک یا سه یا پنج یا هفت یا نه.[۲]
و همو فرموده است:
ینادی اسم القائم فی لیله ثلاث‌وعشرین من شهر رمضان و یقوم فی عاشوراء، و هو الذی قتل فیه الحسین ‌بن‌ علی علیه‌السلام…؛ به اسم قائم در شب بیست‌‌وسوم ماه رمضان ندا داده خواهد شد و در روز عاشورا قیام خواهد کرد و آن روزی است که حسین‌بن‌علی در آن روز به شهادت رسید.[۳]

منبع:پرسمان

پی‌نوشت‌ها
۱٫ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۲، ص۱۰۶، ح۱۳.
۲٫ اعلام‌الوری، طبرسی، ج۲، ص۲۸۶؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۲، ص۲۹۱، ح۳۶.
۳٫ همان.