شش آیه‌ی اوّل سوره‌ی حدید: (سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ… تا عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ) و چهار آیه‌ی آخر سوره‌ی حشر: (لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ… تا وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ) برای قضاء حوائج مؤثّر است.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۱۹