همه مراجع: بر شما واجب است به آن گوش ندهید ؛ ولى نهى دیگران، مبتنى بر این است که آنان هم آن را موسیقى حرام بدانند.[۱]

 تبصره. یکى از شرایط وجوب فریضه امر به معروف و نهى از منکر، آن است که حرام بودن منکر، درباره انجام دهنده آن ثابت باشد و یا او بر گناه اصرار ورزد. فرض مسأله در جایى است که موسیقى یاد شده، در نظر دیگران از نوع موسیقى حلال است ؛ در نتیجه نهى از منکر در اینجا ساقط مى شود.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – فاضل، جامع‏المسائل، ج ۱، س ۹۲۹ ؛ خامنه‏اى، اجوبه الاستفتاءات، س ۱۱۴۰ ؛ امام، تحریر الوسیله، ج ۱، القول فى شرایط وجوبهما، م ۲ ؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۲، م ۱۲۷۱، الرابع ؛ تبریزى، منهاج الصالحین، ج ۱، م ۱۲۷۱، الرابع ؛ سیستانى، منهاج الصالحین، ج ۱، م ۱۲۷۱، الرابع ؛ صافى، جامع الاحکام، ج ۲، س ۱۴۷۵ ؛ دفتر: بهجت، نورى، مکارم.