آقاشیخ عبدالحسین تهرانى⁽شیخ العراقین، عبدالحسین بن على حائرى طهرانى (۱۲۸۶)، صاحب مصباح النجاه و تألیفات دیگر.⁾ ـ رحمه اللّه ـ با عدّه اى براى زیارت قبر عبدالقادر گیلانى ـ که در آن زمان متولّى آن رشید عالى از بزرگان عراق بود ـ به بغداد رفتند و در ایوان آن نشستند، خادم آن  جا هم از آنها پذیرایى کرد و براى آنها قهوه آورد. مرحوم شیخ عبدالحسین هنگام برگشتن صد لیره⁽ سکّه ى طلا.⁾ به خادم داد. گویا عدّه  اى از همراهان به ایشان اعتراض کردند که این پولِ کیست و به چه کسى مى دهى؟ یعنى چرا سهم امام ـ علیه السّلام ـ را به یک شخص سنّى مى دهى؟ طولى نکشید خبر آوردند که دو نفر شیعه به اتّهام سبِّ شَیْخَیْن دستگیر شده  اند و تصمیم گرفته  اند آنها را اعدام کنند. در این هنگام آقاى تهرانى ـ رحمه اللّه ـ در جاى فیلتر سیگار دو کلمه نوشت و براى رشید عالى فرستاد، و فورا آنها را آزاد کردند. بعد ایشان فرمود: آن صد لیره براى خریدن خون این دو شیعه بود!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد