پیرمردى تاجر و تاجرزاده، ساکن قم نقل مى  کرد: بیست و پنج سال پیش (و یا بیست و پنج ساله بودم) که در سامرا بودیم، مرحوم میرزا محمّدحسن شیرازى صاحب فتواى تحریم تنباکو، مریض و شاید در حال احتضار بودند. گویا اطرافیان مرحوم میرزا و از جمله خود ناقل داستان فهمیده بودند که میرزا ـ رحمه اللّه ـ وفات مى کند،⁽این جمله از حضرت استاد ـ مدّظلّه ـ است، نه از ناقل.⁾ او مى گوید: من در گوشه اى از اطاق نشسته بودم و درباره ى مرجعیت بعد از ایشان، آهسته با هم گفت  و گو مى کردیم و آقاى میرزا ـ رحمه اللّه ـ در طرف دیگر اطاق به پهلو خوابیده بود، و هیچ صحبتى با ایشان نکردیم ولى گویا با ایشان بودیم که جواب داد: آن با من نیست، با خداست.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد