«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏».[۱]

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَا تَمِ الْمُرْسَلِین طَبِیبِنَا حَبِیبِنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِم مُحَمَّدٍ و آلِهِ الأطْهَرینَ سِیَّمَا مَولَانَا بَقیَّهَ اللهِ فِی العَالَمینَ أَرْوَاحُنَا فِدَاهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ رِضَاهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».

«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ»[۲].

خطبه‌ی اول

برادران و خواهرانِ ممتاز، مدعوینِ حضرت حق، حاضرین در میعادِ الهی نماز جمعه و همه‌ی متدیّنین را به تقوای الهی دعوت می‌کنم.

نقش تقوا در نجات امّت‌ها

مرحوم ابن فهد حلّی از أخصِّ اولیاء الهی در دورانِ غیبتِ مولایمان حضرت بقیّه الله ارواحنا فداه است، هم یک دوره‌ فقه دارد، هم در عرفان کتاب دارد و هم یک کتابِ دعا به نام «عده الداعی و نجاح الساعی» دارد که هم دعاست ، هم حدیث است ، هم مراقبه و هم الحق و الإنصاف نور است، و هم این بزرگ‌مرد جزوِ ستارگانِ پرفروغ است، یک انسانِ ساخته شده در دامنِ قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است و کراماتِ محیّرالعقول هم در مورد ایشان نقل شده است.

شرایط استجابتِ دعا را، حقیقتِ دعا را، موانعِ دعا را در این کتابِ باارزش ذکر کرده‌اند و یک فصل را به تقوا اختصاص داده‌اند، البته برای اطّلاعِ عزیزانمان، خصوصاً جوانانِ فرهیخته و تحصیل‌کرده و دانشگاهی‌مان عرض می‌کنم که این کتاب به فارسی هم ترجمه شده است و حیف است که اهلِ مراقبه، آن‌هایی که قدرِ عمرِ خود را می‌دانند و می‌خواهند استفاده‌ی بهتری از اوقاتِ خود کنند، از این کتاب محروم بمانند.

ایشان در بخشِ تقوا ، آیاتی را که آثارِ مختلفِ تقوا را بیان کرده با توضیحاتِ آن  مطرح کرده اند ، یکی از آیاتی که این بزرگ‌مرد در این فصل از کتابِ شریفِ خود مطرح فرموده‌اند، این آیه‌ی کریمه‌ای است که «وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ»[۳] خداوند عزیز در آیه ۱۳۱ سوره نساء می‌فرماید ما به کسانی که قبل از شما پیروِ کتبِ آسمانی بودند، توصیه کردیم و شما پیروانِ قرآن را هم به این نکته توصیه می‌کنیم، و «أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ» مرحوم ابن فهد می‌گویند اگر چیزی مهم‌تر از تقوا بود، همه‌ی ادیانِ الهی به آن مکلّف نبودند، مشخّص می‌شود در نجاتِ امم چیزی مهم‌تر از تقوا وجود ندارد.

تقوا یعنی خودآگاهی، تقوا یعنی خودیابی، تقوا یعنی خودپائی، تقوا یعنی خودمراقبتی.

ما یک سرمایه‌ای داریم که بدل ندارد و آن عمرِ ماست، هر چیزی که از دستِ انسان برود ممکن است به دست بیاید، خانه‌ی کسی در زلزله ویران شود، ماشینِ کسی را دزد ببرد، شغلِ کسی را بگیرند، این‌ها سرمایه‌ی او نیست، این‌ها زینتِ حیاتِ دنیاست، ما از این‌ها جدا می‌شویم، این‌ها برای ما نیست، آن چیزی که برای من است عمرِ من است، خدای متعال این سرمایه را داده که ما با این سرمایه زندگی‌ای که پایان ندارد بسازیم . اینجا محلِّ زندگی نیست، «وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ»[۴] زندگیِ ما از لحظه‌ی آمدنِ حضرت عزرائیل شروع می‌شود، آنجا مشخّص می‌شود که هر کسی چه چیزی دارد، «مَا عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ»[۵] همه‌ی آن چیزی که نزد شما بود از بین رفت، ولی آن چیزی که برای آخرت تهیه کردید همان برای شما باقی می‌ماند و شما سرِ سفره‌ی ویژگی‌های اخلاقیِ خودتان، ملکاتِ خودتان و اعمال خودتان هستید.

لذا امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه دارند، وقتی انسان می‌میرد مردم می‌گویند: چه چیزی باقی گذاشته است؟ چه چیزی از او مانده است؟ اما ملائکه می‌گویند: چه چیزی آورده است؟

آن چیزی که به آنجا برده‌ای برای شماست، آن چیزی که اینجا مانده است برای شما نیست، این عمر تنها سرمایه‌ی ماست، این عمر را اینجا هزینه نکنیم، این عمر را برای خودمان ذخیره کنیم، لحظه‌ای غفلت، لحظه‌ای بی‌توجّهی، موجبِ حسرت است که انسان روز قیامت می‌بیند این لحظه‌اش، آن دقیقه‌اش، آن ساعتِ او می‌توانست چقدر برای او در امکانات توسعه ایجاد کند، در قُربِ به خدا هر نفس می‌تواند یک پلّه باشد و انسان را به خدا نزدیک کند.

خوشا به حالِ آن‌هایی که دائماً با یادِ خدا زندگی می‌کنند، ما دائماً خدا را از خود راضی کنیم.

جبر یا اختیار؟

بر حسبِ محاجه ای که امام صادق علیه السلام با استفاده از آیه‌ی کریمه‌ی «ایّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّاکَ نَسْتَعین»[۶] با یک فردِ جبری داشتند ، او مبهوت شد و جوابی نداشت، «ایّاکَ نَعْبُدُ» ما اختیار داریم و خودمان انتخاب می‌کنیم که به نماز جمعه بیاییم، خودمان انتخاب می‌کنیم که به نماز اول وقت بیاییم، خودمان انتخاب می‌کنیم که به زیارت امام رضا علیه السلام برویم، ان شاء الله کربلایی بشویم، حجّاجِ ما انتخاب کرده‌اند، به خانه‌ی دوست بروند، در آنجا کوچه‌های یار را با یک شوقی طواف می‌کنند، خودشان خواستند، اگر نمی‌خواستند این کار را نمی‌کردند. «ایّاکَ نَعْبُدُ» ما انتخاب می‌کنیم، اختیار داریم، آزاد هستیم، می‌توانیم اینجا بیاییم، می‌توانیم جای دیگری برویم که خدا از آن ناراضی است، شما اینجا را انتخاب کردید، خوشا بحالِ شما!

اما «اِیّاکَ نَسْتَعین» تفویض را نهی می‌کند، ما خدا را عبادت می‌کنیم، اراده‌ی ما نقش دارد، تصمیمِ ما، عزمِ ما مؤثر است، اما اگر ما بخواهیم و خدا نخواهد، می‌شود؟ نه! این هم نمی‌شود.

اگر ما عبادت می‌کنیم با کمکِ خدا عبادت می‌کنیم، اگر ما ترک گناه می‌کنیم به کمک خدا ترک گناه می‌کنیم، اگر ما به جبهه می‌رویم، امروز رزمندگان مدافع حرم با جذبه‌های الهی رفته‌اند، با کمک خدا رفته‌اند، خدا همراهِ رزمندگان است، این معیّت، معیّتِ هدایت است، این معیّت، معیّتِ نصرت است، این معیّت، معیّتِ نور و جذبه است، خدا کمک می‌کند، خدا هدایت می‌کند، خدا عنایت می‌کند، خدا نیروی بیشتری می‌دهد. شیطان که نیرو ندارد، شیطان نیروها را می‌گیرد، انرژی‌ها را می‌گیرد، ولی شما در نمازها نیرو می‌گیرید، «إسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَاهِ»[۷] از نمازتان کمک بگیرید، نماز کمکِ زندگیِ شماست، نماز پناهِ شماست، نماز اقتدارِ شماست، نماز انرژی الهی در وجودِ شماست، نماز ریسمان محکمی است که شما را از سقوط نجات می‌دهد و اجازه نمی‌دهد به جهنّم بیفتید.

لذا در هر کارِ خیری حول و قوّهِ خداست، نصرتِ خداست، معیّتِ خداست، توفیقِ خداست، «وَمَا تَوْفِیقِی إِلَّا بِاللَّهِ»[۸] پس «اِیّاکَ نَسْتَعین».

یک جمله‌ی کوتاهی هم در این رابطه عرض کنم که خدای متعال ابتدا «ایّاکَ نَعْبُدُ» را فرموده است، سپس «اِیّاکَ نَسْتَعین» ، کمکِ خدا، توفیقِ خدا، هر کارِ خیری که ما از خدای متعال می‌خواهیم، رمزِ آن بندگیِ ماست، اگر بنده نباشیم استعانتِ ما استعانتِ واقعی نیست.

خودت را ملکِ خدا بدان، مملوکِ خدا بدان، خدا را همه‌کاره‌ی خودت بدان تا بتوانی از پروردگار متعال کمک بگیری، در این رابطه گفتنی زیاد است که هم بُعدِ اخلاقی دارد و هم بُعدِ معرفتی دارد و هم بُعدِ عقلانی دارد، اجمالاً «أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ»[۹] شما مرا بندگی کنید من هم هوای شما را دارم، تو بندگی چو غلامان بشرطِ مزد نکن، تو بنده باش، خدا خدایی می‌کند، وقتی خدا داری چه غم داری؟

خطبه‌ی دوم

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ * مَلِکِ النَّاس ِ* إلَهِ النَّاسِ * مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ * مِنَ الْجِنَّهِ وَ النَّاسِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ نَستَغفِرهُ وَ نَعوذُ بِه مِن سَیِّئاتِ أعمالِنا وَ فِتَنِ زَمانِنا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ سَیِّدِ الأنبیَاءِ أبِی القَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ صلِّ عَلَی سَیِّدِ الأوصیَاءِ أمیر المُؤمنینَ عَلیّ بن أبی طالبٍ و صَلِّ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَین سَیِّدَی شَبابِ أهلِ الجَنَّه وَ صَلِّ عَلَی فَاطِمَه سَیِّده نِساء العَالَمینَ وَ صَلِّ عَلَی أئِمَّهِ الْمُسْلِمینَ عَلیِّ بْنِ الحُسَین وَ مُحمَّدِ بْنِ عَلیٍّ وَ جَعفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ مُوسَی وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلیٍّ وَ عَلیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلیٍّ وَ الْخَلَفِ الصَّالِحِ الْحُجَّهِ القَائِمِ حُجَجِکَ عَلَی عِبَادِکَ وَ أُمَنائِکَ فِی بِلَادِکَ بِهِم نَتَوَلَّی و مِنْ أعْدائِهِمْ نَتَبَرَّأ إلی اللهِ تَعَالَی وَ اللَّعنُ عَلَی أعْدائِهِمْ أجْمَعینَ».

توصیه به رعایت تقوای الهی

«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفْسِی بِتَقْوَى اللَّهِ»[۱۰].

همه‌ی مؤمنین و مؤمنات را، همه‌ی لبّیک گویان به ذاتِ احدیّت را و خودم را به تحصیلِ رضای خدا و پرهیز از غضب پروردگار متعال توصیه می¬کنم ، که رضای خدا در طاعت است و غضبِ خدا در معصیت . این امر، امری مهم است، سعود و سقوط است، سعادت و شقاوت است، بهشت و جهنّم است، با سرنوشتِ خودمان بازی نکنیم، اینجا جای بازی نیست، خدا را از خودمان ناراضی نکنیم، خدا را از خودمان خشمگین نکنیم، هیچ کسی طاقتِ غضبِ خدا را ندارد، خدا نیاورد آن روزی را که خدا بخواهد به کسی چوب بزند، پناه به خدا می‌بریم از غفلت، از بی‌توجّهی، که هر آنچه به سرِ ما آورده است غفلت آورده است، از خدا غافل نباشیم، «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً»[۱۱]دائماً خدا را بیاد داشته باشید، مرگ را فراموش نکنید، سفرِ ما زود تمام می‌شود، عمرِ ما سپری شد، وقتی به عقب برمی‌گردیم گویا یک خواب بیشتر نبوده است، از مابقیِ عمر هم دیگر چیزی نمانده است، نستجیربالله. به خدا پناه می‌بریم.

توجّه به مشکلات اقتصادیِ مردم

در خطبه‌ی دوم مطالب مهمّی که لازم است با شما بزرگواران و عزیزان مطرح کنیم، اولین مسئله‌ای که سخنِ روز و شبِ مردمِ ماست، مشکلاتِ اقتصادی است، مشکلِ اقتصادی در همه چیز اثر می‌گذارد، در فرهنگ اثر می‌گذارد، در اخلاق اثر می‌گذارد، در روحیه و روانِ افرادِ جامعه اثر می‌گذارد، در آرامشِ خانواده تأثیرِ بسزائی دارد، «فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَیْتِ * الَّذی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»[۱۲] اشاراتِ قرآن هم در شئونِ مختلف این معنا را اقتضاء می‌کند و هم روایاتِ ما، تجربه‌ی ما.

لذا مسئله‌ی اقتصاد قوامِ هر جامعه است، از پایه‌های اساسیِ سعادتِ جامعه است، آنچه ما امروز شاهدِ آن هستیم معلولِ غفلت‌ها، سوء مدیریّت‌ها و عدم توجّه به قوانینِ شرعِ انور در مدیریت کشوراست. اگر ما مدیریّتِ دینی داشته باشیم، به رهنمودهای خدا در مسئله‌ی مدیریّت توجه می کنیم که مدیر هم باید قوی باشد  هم امین باشد . بر حسبِ آنچه که از قرآن آموخته‌ایم، مدیر باید هم حفیظ باشد و هم علیم باشد، هم کارشناس باشد و هم تحفّظِ نفس داشته باشد، سیاسی‌بازی نکند، دینِ خود را حفاظت کند، خزینه‌ی مملکت را حفاظت کند، اعتبارِ ملّت را حفظ کند، به پولِ ملّت ارزش بدهد، فضای عمومیِ جامعه را به آرامش برساند، خیلی حرف در حفیظ بودن هست، باید دلسوز باشد، از خودِ مردم باشد.

اشراف فاصله دارند، متکبّرین فاصله دارند، خودشیفتگان فاصله دارند، باید از متنِ مردم، باید از طبقاتِ ضعیفِ مردم جوشیده باشد، «أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى»[۱۳] پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم دردِ یتیمی را کشیده بودند، لذا دردِ یتیم‌ها را می‌دانست، «وَ وَجَدَکَ عائِلاً فَأَغْنی»[۱۴] پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم دردِ ناداری را لمس کرده بودند، لذا هیچ وقت فقرا را، پابرهنه‌ها را از یاد نمی‌بردند . میلِ نبیّ مکرمِ ما صلی الله علیه و آله و سلّم و ائمه‌ی ما علیهم السلام، بر تقویتِ ضعفا بود، از هَم‌های فراموش نشدنیِ آن‌ها کمک به فقرا بود.

امیرالمؤمنین علیه السلام شب‌ها می‌فرمودند: دل خوش کنم که به من امیرالمؤمنین می‌گویید، من سیر بخوابم، چه بسا در نقاطِ دورافتاده‌ی کشورِ من، در یَمامِه، یا در حجاز کسانی باشند که قرصِ نانی به آن‌ها نرسد، من چطور می‌توانم راحت بخوابم؟ چطور می‌توانم خودم را سیر کنم؟

این الگوی ما امیرالمؤمنین علیه السلام است . باید مسئولینِ ما داخلِ مردم بیایند، دردِ فقرا را، دردِ جنوب شهری‌ها را، حاشیه نشین‌ها را، جانبازان و ایثارگرها را، از کار افتاده‌ها را، زندگی از دست داده‌ها را، در تولید ورشکست شده‌ها را، این سرگردان‌هایی که هر کجا می‌روند این بروکراسی اداری درها را به روی آن‌ها بسته است بیایند . دردِ این‌ها را از نزدیک لمس کنند.

آنچه واقع شده است، آنچه پیش آمده است، گذشته ، گذشته است… پیام شما را یک بار دیگر هم از پشت تریبون اعلام خواهیم کرد.آنچه گذشته است، گذشته است، حال باید چه کرد؟

 در برخورد با حوادث سنگین که ما نامِ آن را بحران نمی‌گذاریم، ما نامِ آن را یک امر غیر قابل تحمل نمی‌گذاریم، ملّتی که هشت سال جنگ را با نبودِ امکانات، با خالی بودنِ سیلوها، با نداشتن تجهیزات لازم برای دفاع از خود، با توکل بر خدا، با ایمان، با توسّل به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، با لبّیک گفتن به نایب حضرت حجّت ارواحنا فداه، توانستند از آن پیچِ خطرناک عبور کند، از این پیچِ خطرناک که جنگِ اقتصادی است، با الگو گرفتن از آن مرحله، باز هم می‌تواند با سربلندی این مشکلات را پشت سر بگذارد،البته بشرطها و شروطها .

 در برخورد با این مشکلات مردم و مسئولین می‌توانند دو نوع برخورد داشته باشند، یکی اینکه انسان سختی‌ها و مشکلات را فرصت تلقّی کند

لله درُّ النائباتِ فإنها, صدأ اللئام وصیقلُ الأحرار[۱۵]

خدا پدر مشکلات را بیامرزد، وقتی به طلا چکش می‌زنی قیمتِ آن بالا می‌رود، اما وقتی به فلز ناچیزِ بی قیمت چکش می‌زنی فرسوده می‌شود و از بین می‌رود، اگر فلز قیمتی باشد، اگر ملّت و دولت فلزهای قمیتی باشند  حرارتِ کوره‌ این طلا او را غالب‌ریزی می‌کند، به او شکل می‌دهد، به او برنامه می‌دهد، به او هدف می‌دهد، به او راه می‌دهد، به او مسیر می‌دهد، اما اگر فلز غیرمقاوم باشد، منتظرِ بیرونی‌ها باشد، چشمِ آن به کفّار باشد، چشمِ آن به این باشد که تا امکانات فراهم نشود ما نمی‌توانیم کار کنیم، این فلزِ قیمتی نیست و با کوچک‌ترین فشاری فرسوده می‌شود و از کوره در می‌رود و ضمناً از گردونه هم خارج می‌شود و تاریخِ مصرفِ او هم می‌گذرد و به افسانه تبدیل می‌شود.

بنابراین، باید مردانی که عهده‌دارِ مدیریّت هستند – به صورتِ واقعی، نه شعاری – از حالتِ‌های سابق عبور کنند و بصورتِ انسان‌هایی که در معرکه هستند ودر تیرِ دشمن است، بمبِ دشمن، موشک‌های دشمن، دارد از هر طرف به سویِ آن‌ها می‌آید عمل کند، یک فرمانده‌ی در جنگ، یک سرباز در جنگ، فرق دارد با یک فرمانده در رفاه و یک سربازی که الآن حالتِ جنگی ندارد . امروز شرایطِ جنگِ اقتصادی است.

همانطوری که مقام معظم رهبری روحی فداه فرمودند امروز اتاق جنگِ امریکا در خزانه‌داری است، در آنجا نیروهای کَمّی و کیفی را تقویت می کنند، در یک جنگِ تمام عیار اقتصادی با شما هستند، شما در حالِ جنگ هستید.

لذا باید برای خودکفایی این را تهدید تلقّی نکنید، این را فرصت تلقّی کنید، بی‌مهریِ آن‌ها شما را منقطع به خدا ‌کند، به نیروهای داخلی تکیه ‌کنید.

مسئله‌ی خودروسازی

من از بابِ نمونه دو مسئله را عرض می‌کنم.

یکی پیشنهاد است و یکی آدرسی که واقع شده است.

ما با این همه سابقه در مسئله‌ی خودروسازی همچنان وابسته هستیم، لذا تا مسئله‌ی تحریم مطرح می‌شود بازارِ خودرو متلاطم می‌شود، این چه وضعی است؟ این چه هرج و مرجی است؟ تا یک صدایی بلند می‌شود هر کسی می‌تواند هر طور که دوست دارد با مردم بازی کند؟ برای مردم مشکلاتِ روانی و روحی و بهم ریختگیِ بازار درست کند؟

برخی موادِ اولیه و تجهیزاتِ حسّاسِ صنعتِ فولاد، نفت، پتروشیمی و … وارداتی است، الآن وقتِ آن است که دندانِ طمع را از دشمن بکنیم و کمر به این ببندیم که  خودمان  راه بیفتیم، باید خودمان همه چیز را فراهم کنیم.

در مسئله‌ی موشکی، مگر ما صاحبِ موشک بودیم؟ چه شد که امروز به فضل الهی یکی از مؤلّفه‌های قدرتِ ما که سببِ عزّت و سرافرازیِ ما و سببِ اعانتِ ما از مظلومینِ عالم شده است تجهیزات موشکی است؟ ما چطور در مسئله‌ی موشکی خودکفا شدیم؟ در مسئله‌ی خودرو هم همین طور است. اگر شما به بیگانگان تکیه نکنید، در تجهیزاتِ صنعت اگر از نیروهای جوان که فراوان هم هستند استفاده کنیم ، ما خودمان منابعِ فراوانِ انرژی داریم، ما خودمان موادِّ اولیّه‌ی همه‌ی صنایع را داریم، ما خودمان شرکت‌های دانش بنیان و جوانانِ متخصّص و توانمند داریم. این فرهیختگانِ دانشگاه شریف، دانشگاه تهران، دانشگاه علم و صنعت، بنده از نزدیک اطّلاع دارم که این‌ها چه کارها و چه توانمندی‌هایی دارند و چه کارهایی کرده‌اند. یکی این موضوع است که این باید است، این گله نیست، از حالا شروع کنید، دیر شده است ولی به بن‌بست نرسیده‌ایم، به نیروهای جوانِ جهادی رو بیاورید و از آن‌ها کمک بگیرید.

مسئله‌ی دیگری که به عنوان یک تجربه شما ملاحظه می‌کنید این مسئله‌ی پالایشگاهِ میعاناتِ گازیِ ستاره خلیج فارس است ، این پالایشگاهی که امسال راه افتاد، مگر این را قرارگاه خاتم نساخت؟ دو شرکتِ خارجی آمده بودند و شروع کرده بودند، اما تا زمزمه‌ی تحریم‌ها آمد این‌ها جا خالی کردند. همین برادران عزیزِ جهادیِ ما، همین برادرانِ سپاهیِ ما این را در مدّتی کوتاه‌تر از آنچه که فکر می‌شد راه انداختند .در بیانِ عظمتِ این پالایشگاه خیلی مطالب قابلِ ارائه است، ولی امروز خودکفاییِ کشور در تولیدِ بنزین، ایجادِ ارزش افزوده‌ی میعاناتِ گازی، جلوگیری از صادراتِ موادِ خام، تولید بنزین با کیفیت یورو۵ و کاهش آلاینده‌های زیست محیطی. این‌ها مگر از آسمان آمدند؟ این‌ها فرزندانِ شما هستند، به همین‌ها تکیه کنید، از همین‌ها کمک بگیرید، از این یازده میلیون جوان فارغ التحصیلِ آماده به کار و معتقد به خون شهدا، آماده‌ی برای شهادت، کمر بسته برای خدمت، کم هزینه و پر فایده، باید از این‌ها استفاده کرد.

نکته‌ی دوم این مسئله و مشکلِ آبِ خوزستان که دشمن داشت بر امواج سوار می‌شد، امنیّتِ آنجا را نشان گرفته بود، دیدید که همین برادرانِ عزیزِ ما، همین سپاهیانِ ما به آنجا رفتند و در مدّتِ کوتاهی که پیش‌بینی نمی‌شد مشکلِ آنجا را حل کرند.

برخورد با فاسدین اقتصادی

بنابراین توصیه‌های سازنده و سرنوشت‌سازِ رهبرِ حکیمِ مؤمنِ متّکی به خدا را درنظر بگیرید، تقویتِ بخش خصوصی، برخورد با متخلّفان که همیشه در نماز جمعه مهم‌ترین چیزی که رگِ شما را می‌گیرد این است که باید با فساد برخوردِ جدّی بشود.

برخورد با متخلّفان نباید تبعیض‌بردار باشد، در هر سِمَتی، در هر جایگاهی، با هر نسبت و ارتباطی با هر کسی که دارند، باید بدون اغماض با متخلّف و با خائنِ به امور اقتصادیِ کشور برخوردِ قانونیِ قاطع بشود.

البته در این رابطه هم ریاستِ محترم قوّه‌ی قضائیه و هم سخنگوی محترم قوّه‌ی قضائیه وعده‌های جدّی دادند، خصوصاً از فرمایشاتِ سخنگوی محترم قوّه‌ی قضائیه اینطور استفاده می‌شد که این فسادِ ارزی و فسادِ سکّه‌ای و فسادهای دیگر، پسِ پرده‌ی آن همکاری با بعضی از افرادی است که در بدنه‌ی دولت و در مسئولین ریشه دارند  و اینطور که ایشان وعده دادند و وعده‌ی بحقّی هم هست، و آن این است که امروز در جنگ اقتصادی، کسی که فساد می‌کند و ملّتِ شهیدداده را به چالش می‌کشد، آرامش را می‌گیرد، امید را به ناامیدی تبدیل می‌کند، دشمن را امیدوار می‌کند، دشمن را به طمع می‌اندازد، این خیانت، خیانتِ جنگی است، این فساد فی‌الأرض است و مجازاتِ آن هم باید متناسب با شرایط جنگی باشد.

لذا مردم عزیز ما از قوّه‌ی قضائیه توقّع دارند که اگر بناست قاطعانه برخورد بشود شعار نباشد، اولاً حرف نباشد، ثانیاً طول نکشد، درست است چارچوب‌های قضائی با حرف‌های روزنامه‌ای و رسانه‌ای فرق دارد، ولی در حدِّ امکان رسیدگی‌ها را در یک مسیری قرار بدهند که این توقّعاتِ بجایِ مردمِ صبورِ نجیبِ همیشه رزمنده‌ی همیشه حامیِ انقلابِ شهیدداده‌ی برآورده شود و در فرصتِ مناسب مجازات‌های بازدارنده‌ی عبرت‌آمیز در موردِ متخلّفین و مفسدینِ اقتصادی اعمال بشود.

مسئله‌ی سوریه و یَمَن

اما در پایان از اینکه کشورِ عزیزِ سوریه با مقاومت ، عنایات و نصرتِ الهی را همراهِ خود دارد و آخرین مراحلِ پیروزی را رقم می‌زند خدا را شکر می¬کنیم ، که در این مسئله ما جبهه‌ی واحدی هستیم، ما جبهه‌ی مقاومت هستیم، پیروزیِ سوریه پیروزیِ اسلام است، پیروزیِ مقاومت است، پیروزیِ آزادگی است و ذلّتِ امریکاست و شکستِ ظاهری و روحیه‌ی اسرائیل است و منتظرِ ضربه‌های آخر به جریاناتِ تروریسیتیِ وابسته‌ی به عربستان و امارات هستیم و …. که الحمدلله در این مدّت هم در جبهه‌ی یمن تاکنون بیش از چهار هزار نفر از مزدورانِ صعودی و اماراتی به جهنّم واصل شدند و یمن هر روز از نظرِ دفاعی، از نظرِ ساختنِ پهباد و بحمدالله بالا بردنِ بردِ موشک‌های بالستیکی رو به پیش است، که خودِ این جزوِ معجزاتِ خونِ شهدایِ آن‌ها و تبعیّتِ درست از امامِ مقاومت، امامِ راحل و امامِ حاضر هست، در هر دو جبهه خدا را شکر می‌کنیم و منتظرِ عنایت‌های بعدیِ پروردگار عزیز هستیم.

روز حقوق بشر اسلامی

روز حقوق بشرِ اسلامی در پیش است، چون اسلام حق است از این جهت حقوقِ بشرِ آن هم بر اساسِ رهنمودهای وحی است. آنچه خدای متعال برای ما حق دیده است، آن حقوق بشر است. کرامتِ انسانی، «وَ لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ»[۱۶] نمی‌گوید  متّقین ، نماز شب خوان‌ها ، «وَ لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ» همه‌ی انسان‌ها به حکمِ اینکه انسان هستند … امیرالمؤمنین علیه السلام هم در منشورِ حکومتیِ خودشان فرمودند: «إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ»[۱۷] و رسواییِ مدّعیانِ حقوق بشر با بمبارانِ هیروشیما، با جنایاتی که در ویتنام بکار بردند، با جنایاتِ کودک کشی در غزّه، در سرزمین‌های اشغالی، در یمن دیده می شود، هر روز این امریکای پلید ،  چه برخوردی  با سیاه‌پوستان کشورِ خود می‌کند، زندان ابوغریب، زندان گوانتانامو و زندان‌های دیگری که در اروپا و جاهای دیگر دارند، منشأ هر خشونتی، هر شکنجه‌ای، هر ناراحتی برای بشر همین گرگ‌های در لباسِ بشر هستند.

نمی‌شود به رئیس جمهور امریکا انسان گفت، او یک گرگ است که خود را در این لباس ظاهر کرده است، و از همین رهگذر است بعضی‌ها هنوز هم می‌خواهند اشتباهاتِ گذشته را تکرار کنند.

یک مرتبه برجام را تجربه کردید، عهدشکنیِ این‌ها را دیدید، چون این‌ها ایمان ندارند، عهد ندارند، به قراردادها و امضاء‌های خود اعتنایی ندارند، از این جهت اهلِ این نیستند که انسان با این‌ها مذاکره کند، اگر هم یک روزی بنا بود ، با این دولت و با این رئیس جمهور به هیچ وجه امکانِ مذاکره نیست.

مسئله بعدی مسئله غدیر است آقا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم به حکم پروردگار متعال امیرالمؤمنین علیه السلام و غدیر را به شما سپرده است، در وصیّت نامه‌های ایشان هم این دو چیز را به امانت به شماها داده‌اند، غدیر در پیش دارید، در هر صنفی، به هر نحوِ ممکنی غدیر را بزرگ بشمارید، غدیر پشتوانه‌ی نظامِ ماست، غدیر حفاظِ ماست، غدیر خطِّ مشیِ ماست، غدیر سَبکِ زندگیِ ماست، امیرالمؤمنین علی علیه السلام الگوی ماست، امیرالمؤمنین علی علیه السلام عشقِ ماست، امیرالمؤمنین علیه علیه السلام جانِ ماست، امام زمان ارواحنا فداه هم از امیرالمؤمنین علیه السلام است، بناست او بیاید و غدیر را کامل نماید.

ولی ان شاء الله وقتی انقلابِ غدیری کردید، در ایّامِ غدیر و مباهله، مناسبت‌ها را غنیمت بشمارید، در این ماه هم دحوالأرض در پیش است و هم  روز بیست و سوم ذی القعده که روز توسّل به امام رضا علیه السلام و روز  زیارتی امام رضا علیه السلام است را غنیمت بشمارید، از همه‌ی شما التماس دعا داریم.

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجاً * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّاباً».

پی نوشت:

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] الکافی (ط – الإسلامیه)، جلد‏ ۳، صفحه ۴۲۲

[۳] سوره مبارکه نساء، آیه ۱۳۱ (وَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَکَانَ اللَّهُ غَنِیًّا حَمِیدًا)

[۴] سوره مبارکه عنکبوت، آیه ۶۴ (وَمَا هَٰذِهِ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ)

[۵] سوره مبارکه نحل، آیه ۹۶ (مَا عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ ۗ وَلَنَجْزِیَنَّ الَّذِینَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ)

[۶] سوره مبارکه حمد، آیه ۵

[۷] سوره مبارکه بقره، آیه ۱۵۳ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ)

[۸] سوره مبارکه هود، آیه ۸۸ (قَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلَى بَیِّنَهٍ مِنْ رَبِّی وَرَزَقَنِی مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَا أُرِیدُ أَنْ أُخَالِفَکُمْ إِلَى مَا أَنْهَاکُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِیدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِیقِی إِلَّا بِاللَّهِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ)

[۹] سوره مبارکه بقره، آیه ۴۰ (یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ)

[۱۰] الکافی (ط – الإسلامیه)، جلد‏ ۳، صفحه ۴۲۲٫

[۱۱] سوره مبارکه احزاب، آیه ۴۱

[۱۲] سوره مبارکه قریش، آیات ۳ و ۴

[۱۳] سوره مبارکه ضحی، آیه ۶

[۱۴] سوره مبارکه ضحی، آیه ۸

[۱۵] قصیده علی بن محمد تهامی

[۱۶] سوره مبارکه اسراء، آیه ۷۰ (وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا)

[۱۷] نامه ۵۳ نهج البلاغه (وَ أَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَهَ لِلرَّعِیَّهِ وَ الْمَحَبَّهَ لَهُمْ وَ اللُّطْفَ بِهِمْ وَ لَا تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضَارِیاً تَغْتَنِمُ أَکْلَهُمْ، فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ: إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ، یَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ وَ تَعْرِضُ لَهُمُ الْعِلَلُ وَ یُؤْتَى عَلَى أَیْدِیهِمْ فِی الْعَمْدِ وَ الْخَطَإِ، فَأَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِکَ وَ صَفْحِکَ مِثْلِ الَّذِی تُحِبُّ وَ تَرْضَى أَنْ یُعْطِیَکَ اللَّهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ، فَإِنَّکَ فَوْقَهُمْ وَ وَالِی الْأَمْرِ عَلَیْکَ فَوْقَکَ وَ اللَّهُ فَوْقَ مَنْ وَلَّاکَ وَ قَدِ اسْتَکْفَاکَ أَمْرَهُمْ وَ ابْتَلَاکَ بِهِم)