برخلاف آنچه که شهرت یافته است، در منابع شیعى روایتى مبنى بر اینکه پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) موهاى خود را بلند مىنمود به گونهاى که موهایشان از بلندى بر روى شانههاى آن حضرت بیفتد و یا اینکه به دلیل بلندى موها فرق بازمىکرد، وجود ندارد، بلکه گاه توصیههایى برخلاف آن مطرح است.

از امام صادق (علیهالسلام) پرسیدند آیا رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) براى موى سر خود فرق مىگذاشتند؟ حضرت فرمودند: «خیر! زیرا که موى سر آن حضرت وقتى که بلند مىشد [حداکثر] تا نرمه گوش آن حضرت مىرسید».[۱]

 

در حدیث دیگرى از امام صادق (علیهالسلام) پیرامون بلند کردن مو پرسیده شد ایشان در پاسخ فرمودند: «یاران رسول خدا همواره موى سر خود را کوتاه مىکردند».[۲]

با توجه به روایات فوق، بلند کردن موى سر براى مردان به مقدارى که بر روى شانهها بیفتد و یا اینکه انسان مجبور به فرق بازکردن شود، توصیه نشده است و اگر هم در برخى نقلهاى تاریخى ذکر شده که موى سر پیامبر (صلیاللهعلیهوآله)یا ائمه (علیهماالسلام) بلند بوده، به این معنا نیست که چنان موهاى خود را بلند مىنمودند که بر روى شانههایشان بیفتد و مجبور به بازکردن فرق سر باشد. البته بلند شدن موى پیامبر در شرایط خاص و استثنایى اتفاق افتاده است مانند موقعیت صلح حدیبیه که مدتى پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) و یاران ایشان منتظر ورود به  مکه شدند که در مراسم حج موى خود را بتراشند؛ اما مشرکان مخالفت کردند و مانع ورود حضرت و دیگر مسلمانان شدند. در آن مدت موى سر حضرت بلند ماند.[۳]

بنابراین موى بلند از سنت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) نبوده است؛ بلکه به طور استثنایى رخ داده است. در هر صورت فرق گذاشتن براى موى بلند، نوعى سلیقه شخصى است و اگر کسى موى سر خود را بلند گذاشت باید به خوبى آن را مرتب کند[۴] اما نمىتوان آن را به روش پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) مستند ساخت.

 

درباره آرایش موى سر چند نکته شایسته یادآورى است:

الف – بهترین وضعیت براى موى سر مردان کوتاه بودن آن است

امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «موى سرت را کوتاه کن؛ زیرا (با کوتاه کردن مو) آلودگىهاى آن را کم، و گردنت را استوار و نور چشمت را افزون مىکند».[۵]

امام کاظم (علیهالسلام) نیز در زیانهاى بلند بودن موى سر فرمودهاند: «چون موى سر دراز شود چشم ضعیف گردد و دیدش برود، و کوتاه کردن موى سر چشم را روشن کند و دیدش را بیفزاید».[۶]

 

ب – بلند بودن مو نباید از حد متعارف خارج گردد

براساس روایات نقل شده از سیره عملى و گفتارى پیامبر (صلیاللهعلیهوآله)و دیگر معصومین (علیهماالسلام) به دست مىآید که نهایت بلندى موى آن بزگواران به مقدارى بوده که از نرمه گوش فراتر نمىرفته لذا اگر کسى موهاى خود را بلند نماید و قصد دارد طبق سیره معصومین (علیهماالسلام) عمل کند باید بلندى موى او از حد متعارف خارج نگردد به گونهاى که موهاى وى بر روى شانه بیفتد تا مجبور شود پشت مو را ببندد.

از امیرالمؤمنین (علیهالسلام) نقل گردیده که ایشان فرموده است: «رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) به ما مىفرمود موهاى پشت سرتان را کوتاه کنید».[۷]

 

ج – در صورت بلند نمودن موى سر باید نظافت و آراستگى را مراعات نمود

اگر کسى به هر دلیلى موهاى خود را بلند نمود بر اساس همین آموزهها باید نسبت به نظافت و آراستگى آن کوشا باشد. پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله)فرمود: «هر کس موى سرش را بلند مىگذارد، خوب نگهدارى یا کوتاهش کند».[۸]

 

 

پی نوشت ها


[۱] – لوامع صاحبقرانى، ج۲، ص ۹۲٫

[۲] – همان، ج۷۳، ص ۱۱۲٫

[۳] – ر.ک: الکافى، ج ۶، ص ۴۸۶، ح ۵٫

[۴] – مستدرکالوسائل، ج ۱، ص ۴۰۲٫

[۵] – ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص ۲۳٫

[۶] – بحارالأنوار، ج۷۳، ص ۸۵٫

[۷] – «عَنْ عَلِى بْنِ أَبِى طَالِبٍ (علیهالسلام) قَالَ قَالَ لَنَا رَسُولُ اللَّهِ (صلیاللهعلیهوآله)احْلِقُوا شَعْرَ الْقَفَا»، مستدرکالوسائل، ج۱، ص۴۰۱٫

[۸] – مکارم الأخلاق، ص ۷۰٫