امام جمعه موقت تهران با بیان این‌که مسئولان با مردم با صداقت سخن بگویند، گفت: بیکاری قابل تحمل نیست. از کاخ‌های شیشه‌ای باید بیرون آمد و از جنوب شهر دیدن کرد. از فارغالتحصیلان دانشجوی بیکار سراغ بگیرید، خود من در معرض مراجعه هستم گاهی دلم می‌خواهد بنشینم گریه کنم، افراد به هیچکجا دستشان نمی‌رسد و درآمد خانوادگی کم است.
- شهدا و متّقین بر قلّه‌ی کمال
- جایگاه زن در اسلام
- پرستش مختصّ ذات مقدّس پروردگار
- نماز مصداق روشن طاعت پروردگار
- بروز فتنه و آشکار شدن چهره‌ی منافقین
- هشدار به انقلابی ماندن
- بی‌توجّهی به فرهنگ و ایمان
- عدم نظارت کافی مجلس بر دولت
- توجّه به مراکز فرهنگی و اقشار ضعیف در بودجه
- لزوم توجّه به اشتغال در بودجه
- اهمّیّت اعتنا و احترام به مردم
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْری * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِین طَبِیبِنَا حَبِیبِنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّه بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحْبَتَهُ وَ نُصْرَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِم أَجْمَعِینَ».
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ».
شهدا و متّقین بر قلّه‌ی کمال
شما مؤمنان، برادران و خواهران، مهمانان خدا را به تقوای الهی دعوت می‌کنم. تقوا چراغ است. تقوا لباس است. تقوا دژ است. سنگر است. تقوا کلید کرامت است. تقوا کلید بهشت است. تقوا انضباط زندگی است. نظم دینی است. تقوا حضور بر مائده‌ی احسان خدا است. انسان با تقوا همیشه با نور الهی مسیر بهشت را پیدا می‌کند و در آن مسیر گام برمی‌دارد، مسیر جهنّم را با نور تقوا تشخیص می‌دهد و قدم از خطّ پاکی و ایمان فراتر نمی‌گذارد تا گرفتار جهنّم نشود. تقوا وسیله‌ی عروج به قلّه‌ی کمال است، به مقصد اعلی است. قرآن کریم دو گروه را در قلّه نشان داده است؛ یکی گروه مجاهدین فی سبیل الله و کشته شدگان راه خدا است، شهدا هستند. خدا فرمود: «وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ»[۲] شهید مرگ ندارد، شهید مرگ را میرانده است. شهید مرگ را خورده است، هضم کرده است و به حیات مطلق دست یافته است و زندگی او هم در عالم کثرت نیست. او به مقام عندیّت رسیده است. جلوه‌ی خدا شده است، مظهر حق شده است. «عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» است.
گروه دوم اهل تقوا است. کسانی که زبان جز با امر خدا حرکت نمی‌کند. چشم آن ها مأمور خدا است. گوش آن‌ها همواره در محدوده‌ی بندگی می‌شنود. حق می‌گوید. حق می‌بیند. حق می‌شنود. کار حق می‌کند. ظلم ظلمت است. انسان با تقوا به خانواده‌ی خود ظلم نمی‌کند. زن پارسا برای زندگی مایه‌ی آرامش است.
جایگاه زن در اسلام
قرآن کریم وقتی فلسفه‌ی ازدواج را مطرح می‌کند، می‌گوید: «لِتَسْکُنُوا إِلَیْها»[۳] نمی‌گوید: مرد آرامش می‌دهد، می‌گوید: زن آرامش می‌دهد. آرامش مرد به زن است؛ کدام زن؟ آن زنی که دل او با یاد خدا آرام است. زنی که در خانه همه‌ی فشارها، مشکلات، سختی‌ها را تحمّل می‌کند امّا وقتی همسر خسته‌ی او به منزل می‌آید، برای او رفع خستگی می‌کند. بانویی است که گویا در خانه یاد خدا است، نور خدا است، مدیریّت می‌کند. به تعبیر امام از دامن زن، مردان به آسمان عروج می‌کنند. هم فرزندان در آرامش هستند. دامن او مهد است. گهواره است. سینه‌ی او مجرای رزق و رازقیّت خدا است. زن هم مظهر ربوبیّت است، هم مظهر رازقیّت. کدام مکتب زن را به عنوان یک انسان شایسته‌ای که می‌تواند آیینه‌ی ربوبیّت خدا، آیینه‌ی رازقیّت خدا، آیینه‌ی رأفت خدا باشد معرّفی کرده است؟ «الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ»[۴] مرد مظهر اقتدار خدا است. مظهر قیمومیّت حق تعالی است. خدا حّی قیوم است. خدا خواسته است مرد قوام زندگی باشد، تکیه‌گاه زندگی باشد. بیاییم از خدا و از خانواده‌ی خود تقوا را شروع بکنیم. همیشه خدا را در نظر بگیریم و به خاطر خدا به همدیگر ظلم نکنیم. احترام همدیگر را به عنوان احترام مؤمن حفظ بکنیم. شرف مؤمن از کعبه بالاتر است. مرد خانه مؤمن است. زن خانه مؤمن است. جوان خانه مؤمن است. دختر خانه مؤمن است. باید حریم ایمان او را حفظ کرد. نباید جسارت و بد بدهانی، تندی، ترش رویی، نیش زبان، گیر دادن، بهانه‌جویی کردن، این‌ها ظلم است و ظلم با تقوا نمی‌سازد.
پرستش مختصّ ذات مقدّس پروردگار
در خطبه‌ی اوّل در محضر سبع مثانی بودیم، عدل قرآن است، مادر قرآن است، امّ کتاب است: سوره‌ی مبارکه‌ی فاتحه. «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ»[۵] خدایا تو را می‌پرستیم. عشق و پرستش مختصّ به ذات تو است و ما با هم به سوی تو هستیم، رو به تو داریم. دل به تو دادیم، عبد تو هستیم و بندگی جمعی به محضر تو تقدیم می‌داریم. چرا می‌گوییم «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ»؟ و مجاز نیستیم بگوییم: «إیاک و أعبد» تو را عبادت می‌کنم، باید بگوییم تو را عبادت می‌کنیم. در خطبه‌های قبل وجوهی را به محضر شما تقدیم داشتیم. یک نکته‌ی لطیف و دلنشین هم در این خطبه به محضر شما تقدیم می‌دارم باشد که خدا در دل ها نور ایجاد بکند، خود ما هم باور بکنیم و وقتی می‌گوییم: «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ» احساس عشق بکنیم که ما با این نماز با چه کسانی مرتبط هستیم. ملاحظه می‌فرمایید حالا إن‌شاءالله در آیات بعد خواهیم گفت: «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ * صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»؛
معرّفی کسانی که تحت ولایت خدا قرار گرفتند
خدا در آیه‌ی دیگری این منعم علیهم را برای ما معرّفی کرده است: «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً»[۶] کسی که اطاعت خدا و رسول را به عهده گرفته است، استمرار طاعت حق در زندگی او نهادنیه شده است؛ «فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ» این‌ها همراه کسانی هستند که خدا به این‌ها انعام فرموده است. چه کسانی هستند مورد نعمت خدا هستند؟ از نعمت ولایت الله بهره‌مند هستند؟ خدا این‌ها را خود در سفره‌ی هدایت و عنایت خود اداره می‌کند. آن‌ها هر کار می‌کنند، کار خدا است، حرف می‌زند. «وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى * إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحى»[۷] کاری می‌کند «وَ ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ رَمى»[۸] آن نعمت مطلق، نعمت ولایت خدا است و این کسانی که نعمت مطلق دارند، یعنی خدا به طور کامل آن‌ها را به خود اختصاص داده است؛ نه به خودش واگذاشته است، نه به غیر. همه‌ی امور آن‌ها با هدایت الهی انجام می‌شود. این‌ها چه کسانی هستند که ولایت الهی ظاهر و باطن این‌ها را تحت سرپرستی قرار داده است «مِنَ النَّبِیِّینَ»[۹] گروه اوّل پیغمبران هستند. «وَ الصِّدِّیقینَ» که امیر المؤمنین علیه السّلام و ائمّه‌ی اطهار علیهم السّلام هستند. «وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ» این چهار گروه طبق آدرسی که قرآن داده است، هر کسی در خطّ طاعت باشد با این چهار کاروان هم قافله‌ی هستند و با این کاروان‌ها به سوی خدا حرکت می‌کنند. در راه تنها نیست، با قافله‌ی انبیاء با کاروان صدّیقیّن و شهدا و صالحین همراه است.
نماز مصداق روشن طاعت پروردگار
نماز از مصادیق روشن طاعت پروردگار متعال است. نمازگزار هنگام نماز خواندن با انبیاء همراه است، با ائمّه و صدّیقیّن همراه است، با شهیدان همراه است، با صالحین همراه است. خدا رهروی راه خود را تنها نمی‌گذارد. چه رفقایی «وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً» بنابراین هر وقت نماز می‌خوانید، بدانید پیغمبر صلوات الله علیه همراه شما است. همه‌ی انبیاء با شما همراه هستند. ائمّه‌ی اطهار علیهم السّلام با شما هستند. امام زمان (علیه السّلام) با شما است. موقع نماز آقای شما، شما را همراهی می‌کند. حالا که چهار کاروان ممتاز شما را همراهی می‌کنند، شما دیگر خجالت می‌کشید بگویید: من دارم عبادت می‌کنم، می‌گویید: «إِیَّاکَ نَعْبُدُ» من با رسول الله در مسیر اطاعت و عبادت تو گام برداشتم همراه امیر المؤمنین علیه السّلام هستم، سایه‌ی امام زمان (علیه السّلام) بر سر من است. آن کسانی که حقیقت عبودیّت هستند، با من همراه شدند؛ با هم می‌گوییم: «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ».
در روایت دارد اگر نمازگزار بداند، در حال نماز چه کسی دارد به او نگاه می‌کند، چه کسی دارد او را تماشا می‌کند از نماز دل نمی‌کند، می‌خواهد همیشه در نماز باشد تا همیشه چشم امام زمان (علیه السّلام) به او دوخته شود، چشم ائمّه علیهم السّلام به او دوخته شود. خدا نگاه می‌کند، ولی چشم خدا امام زمان (علیه السّلام) است. عین الله النّاظره است. موقع نماز خیلی عشق بکنید، صفا بکنید. نماز شما را کجا برده است با چه کسانی مربوط شدید.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ».
شما بندگان خوب خدا و نفس ضعیف و خائف خود را در این مدّت کوتاه بقیه‌ی عمر خود توصیه‌ی به تقوا می‌کنم. ای گوینده بودن با بیگانه بس است، بیا با خدا باش، در معامله‌ی با غیر خدا همیشه ضرر کردی، باختی، از دست دادی. این چند روز باقی مانده با خدا معامله بکن. رعایت رضای خدا را داشته باش.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ * أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ * حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ * کَلاَّ سَوْفَ تَعْلَمُونَ * ثُمَّ کَلاَّ سَوْفَ تَعْلَمُونَ * کَلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقینِ * لَتَرَوُنَّ الْجَحیمَ * ثُمَّ لَتَرَوُنَّها عَیْنَ الْیَقینِ * ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ»[۱۰].
«صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ و اللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّم عَلَى سَیِّدِ الْأَنْبِیَاءِ أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ وَ عَلَى أَخِیهِ وَ وَصِیِّهِ وَ ابْنُ عَمِّهِ وَ وَزِیرُهُ أَمیرِ المُؤمِنینَ عَلِیِّ بْنِ أَبی طَالِبِ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ وَ عَلَی فَاطِمَهَ الزَّهراءِ سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ عَلَی الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّه وَ عَلَى أَئِمَّهِ الْمُسْلِمِینَ عَلِیِّ بنِ الْحُسَیْنِ وَ مَحَمَّدِ بْنِ علیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ موسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ علیٍّ و علیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْن عَلیٍّ وَ الْحُجَّهِ القَائِمِ حُجَجِکَ عَلَی عِبَادِکَ وَ أُمَنَائِکَ فِی بِلَادِکَ»
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفْسِی بِتَقْوَى اللَّهِ».
بروز فتنه و آشکار شدن چهره‌ی منافقین
شما صالحین را، شما محترمین را به تقوای الهی، به پرهیز از همه‌ی معصیت‌ها و آنچه مکروه خدا است دعوت می‌کنم و برای شما و خودم از خدا توفیق می‌خواهم که عمر خود را به شیطان ندهیم. عمر خود را طعمه‌ی حرص و حسد و تکبّر و شرارت‌های نفس امّاره نسازیم. عمر خود را به خدا بدهیم. «ما عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ»[۱۱] هر چه به خدا دادید، برای خدا کردید، برای شما ذخیره شد، ماند؛ هر کار برای خدا نکردید، تمام شد. اگر وزر و وبال آن باقی نمانده باشد، بالاخره تلف شده است، ضایع شده است از بین رفته است. در این خطبه مسئله‌ی روز پرداختن به حادثه‌ی عبرت انگیز بیدارگر اغتشاشات اخیر است. فرمود: «تَمَنَّوُا الْفِتْنَهَ»[۱۲] فتنه را آرزو بکنید، زیرا که فتنه «یُبیرُ المُنافقین در منبع یافت نشد)» چهره‌های منافق را نابود می‌کند. در این آشوب‌ها، در این اغتشاش‌ها، صف‌ها مشخّص می‌شود. دوست و دشمن در این بحران‌ها خود را نشان می‌دهند. «فِی تَقَلُّبِ الْأَحْوَالِ عِلْمُ جَوَاهِرِ الرِّجَالِ»[۱۳] در این فراز و نشیب‌ها، در این غلیان‌ها گوهر افراد جامعه نمود پیدا می‌کند.
بهترین جامع‌ترین تحلیل را نائب امام زمان ما، مرجع بزرگوار ما، رهبر عالیقدر ما ارائه فرمودند؛ این اغتشاش عوامل بیرونی دارد، طراحی شده است، سازمان یافته است. ماه‌ها شیطان بزرگ و ایادی آن، صهیونیست‌ها طرح و فکر شیطانی در مراکز توطئه تحت مطالعه قرار گرفته است، پخته شده است و از قارون منطقه عربستان سعودی که بدبخت هر چه دارد باید برای خود جهنّم بخرد، این پول‌های حرام را که دستگاه سلطنتی حقّ ملّت خود را و ملل منطقه را در خزینه‌ی اختصاصی قرار داده است، باید در مسیر آتش افروزی، مسلمان کشی، آدم کشی مصرف بشود. طرح آمریکا و صهیونیزم و پول عربستان و پادوهای آنان که در رأس آن‌ها منافقین آدم کش، منافقین بدبخت آواره «خسره الدّنیا و الآخره» از خود بریده، به بیگانه پناهنده شده؛ این‌ها پادویی را به عهده گرفتند.
برای ما متوقّع نبود بعد از فتنه‌ی ۸۸ با یک چنین فتنه‌ای مواجه بشویم ولی آن ها که فکر می‌کنند انقلاب تمام شده است، روحیه‌ی انقلابی را تضعیف می‌کنند، گفتمان انقلاب را به حاشیه می‌رانند، حاشیه سازی می‌کنند مسائل جزئی بی‌ارزش را عمده می‌کنند، دنبال ارضای هوس‌های بوالهوس‌های جامعه هستند؛ آن‌ها می‌گویند: تا چه وقت انقلاب باشد؟ دیدید دشمن شما هیچ بیکار نیست، منتظر غفلت شما است. تا احساس بکند شما مشکل دارید، او برای آتش زدن شما از نقطه‌ی مشکل شما وارد می‌شود و شما را نابود می‌کند. این بیداری بعد از بیداری ها است. «خُذُوا حِذْرَکُمْ»[۱۴] همیشه دست شما به ماشه باشد. همیشه بسیج باشید. همیشه بیدار باشید. همیشه هوشمندانه زندگی بکنید. دشمن خائن قسم خورده‌ای که چشم دیدن دین خدا را ندارد و استقلال هیچ کشوری را برنمی‌تابد و ۴۰ سال از شما سیلی خورده است. در برابر هر توطئه‌ای ملّت عزیز و اشیاء و اتباع او در منطقه، مقاومت، مشت محکم بر دهان آمریکا زده است و از این به بعد هم هر گاه آمریکا گرفتار توهّم، گرفتار جهالت یا گرفتار سردرگمی در اثر سیلی‌هایی که از جبهه‌ی مقاومت خورده است، هوس توطئه بکند باز هم از ملّت ما سیلی خواهد خورد و با مشت‌های گره کرده‌ی ملّت قهرمان عاشق شهادت مواجه خواهد شد این یک نکته.
هشدار به انقلابی ماندن
یک هشدار که ما تا هستیم تا دین داریم، تا ارزش‌ها یدینی خود را مهم می‌دانیم، ما شرف و استقلال حاصل شده‌ی از خون شهیدان خود را و زیر پرچم ولایت خود تا ما به این‌ها اصرار داریم دشمن عناد خود را روز افزون می‌کند و دست از سر ما برنمی‌دارد. لذا این هشدار است که انقلابی بمانید. گفتمان انقلاب را حفظ بکنید. دولت محترم نیروهای انقلابی را از گردونه‌ی سنگرهای خدمت بیرون نکند؛ آسیب می‌بیند، سیلی می‌خورد، ضعیف می‌شود، گرفتار می‌شود و نمی‌تواند مملکت را اداره بکند. این مملکت با انقلاب استقلال پیدا کرده است و با انقلاب می‌تواند مشکلات مملکت را حل بکند. روحیه‌ی لیبرالی اشرافی هیچ گاه مفید برای جامعه نبوده است و الآن هم با روحیه‌ی لیبرالی و اشرافی نمی‌شود خلأهای مملکت را پر کرد.
بی‌توجّهی به فرهنگ و ایمان
اگر بخواهیم یک مروری به اموری که در داخل سبب شده است دشمن طمع بکند و طراحی بکند و پادوهای داخلی را به اغتشاش وادار بکند داشته باشیم، برای ما مفید خواهد بود. نکته‌ی اوّل بی‌توجّهی به فرهنگ و ایمان است. ما در دوران هشت سال دفاع مقدّس هم تحریم بودیم و هم شرق و غرب مقابل ما بودند. امّا فرهنگ ایمان، فرهنگ شهادت، فرهنگ ولایت، فرهنگ اطاعت از ولی فقیه به ما انسجام داد، به ما نور دارد، هدایت الهی را جذب کرد. ما بر معمّای جنگ، معجزه‌آسا به لطف خدا پیروز شدیم و در جنگ اقتصادی که امروز دنیا بعد از آن که جنگ نظامی را تجربه کرده و نتیجه نگرفته است ما در جنگ قوی‌تر شدیم. ما در جنگ دلبرتر شدیم. ما در جنگ تولید مقاومت کردیم. ما در جنگ مرزها را درنوردیم. انقلاب خود را صادر کردیم. حالا جنگ نرم فرهنگی و جنگ اقتصادی در دستور کار دشمن است.
عدم نظارت کافی مجلس بر دولت
لذا در این مسئله‌ی بودجه‌ی ۹۷ نکاتی را که باید مجلس محترم رعایت بکند و یکی از بسترهایی که امروز توقّعات مردم برآورده نمی‌شود، برخورد خود مجلس است، مجلس باید نظارت بکند. مجلس باید اقتدار خود را نشان بدهد. مجلس باید رهروی راه مدرّس باشد. مجلس باید بر اوضاع مملکت اشراف پیدا بکند. این کمسیون‌های مجلس باید کم‌کاری ها را، فساد را، تعقیب بکنند. مجلس باید دائماً آیینه باشد، به مردم مشکلات مجاری اجرایی را ارائه بکند و نشان بدهد که نماینده‌ی مردم هستند، مدّعی هستند، طلبکار هستند، نمی‌گذارند حقّ فقرا ضایع بشود. نمی‌گذارند گرانی کمر مردم را خم بکند. نمی‌گذارند بیکاری بیش از این ایجاد عقده بکند و زمینه‌ی نارضایتی را فراهم بکند. لذا هم در قانون‌گذاری، قانون‌گذاری یعنی تسهیل، نه این‌که قانون روی قانون؛ ما مدام این‌جا بانک درست بکنیم، قانونی، موادی، تبصره‌ای مرتبط از این کارها، کار را پیچیده‌تر بکنیم. یک کسی بخواهد یک مقدار کار تولیدی بکند، باید به ۶۰ مراجعه بکند این کار مجلس است روان‌سازی مسائل اجرایی و اقتصادی کار مجلس است. مجلس موقعیت حساس را درک بکند این‌قدر نرمش، این‌قدر عقب‌نشینی و انفعال به نفع مملکت نیست، به نفع خود آن‌ها نیست. مجلس نشان بدهد که دیدبان خوبی است. خانه‌ی مردم است. هم در قانون‌گذاری جهت قانون‌گذاری؛ نه برود برای یک مسئله در مسائل عمومی وارد بشود یا نه، مقابله‌ی با شورای نگهبان یا احکام دین بکند، این‌ها حاشیه‌سازی است. این‌ها کار مجلس نیست.
توجّه به مراکز فرهنگی و اقشار ضعیف در بودجه
لذا در بودجه هم برای فرهنگ بودجه‌ای قابل اعتنا در نظر گرفته نشده است. پیشرفت ما در مسائل علمی کشور منوط به بودجه است. رکود علمی برای ما عقب‌ماندگی از قافله‌ی تمدّن انسانی است. باید پیشرفت علمی داشته باشیم. به حوزه‌های علمیّه توجّه نمی‌شود. شرایط حوزه‌های علمیّه مطلوب نیست. همه‌ی بودجه‌ای که برای حوزه‌های علمیّه پیش‌بینی شده است درصد کمی در مقابل یک دانشگاه، از دانشگاه‌های کشور می‌تواند باشد. اگر بخواهید دین را رواج بدهید، باید برای حوزه‌های علمیّه و مراکز فرهنگی در بودجه برنامه‌ای مناسب پیش‌بینی بکنید. رعایت اولویت فقرزدایی این اقشار آسیب‌پذیر، این صاحبان اصلی انقلاب، این زاغه‌نشینان این پابرهنه ها که اگر جنگ باشد این‌ها، بچّه‌های آن‌ها می‌روند و خود آن‌ها می‌روند اگر دفاع از حرم باشد، ما به حججی‌ها افتخار می‌کنیم. از این اشراف، این بالا نشین‌ها، ما در صحنه‌های خطر ندیدیم، کسی سینه سپر بکند. باید در بودجه هم شما جهت حمایتی خود را از اقشار ضعیف جامعه داشته باشید. فقر ننگ کشور است. فقر افتخار برای ما بعد از چهار دهه از انقلاب نیست. انقلاب، انقلاب پا برهنه‌گان است. انقلاب جنوب شهری‌ها است. انقلاب روستاییان است. باید این‌ها به نوا برسند، نه اشراف مرفّه بی‌درد.
لزوم توجّه به اشتغال در بودجه
اولویت دیگر تأمین بودجه نه پول پاشی، مدیریّت، مدیریّت کارآمد برای اشتغال جوان‌ها این‌که چقدر بودجه گذاشتیم. حرف کافی نیست، شعار کافی نیست، وعده هم به اندازه‌ی کافی مردم شنیده‌اند. امروز منتظر عمل و اقدام هستند. بیکاری ها قابل تحمّل نیست. بیکاری بیماری است. بیکاری افسردگی است. افسردگی خشونت می‌آورد. خشونت پرخاش می‌آورد. پرخاش اغتشاش می‌آورد. باید ریشه درست را کرد. این‌که پول گذاشتیم، پول را چه کار بکنند؟ پول توأم با مدیریّت جهادی؛ باید از کاخ‌های شیشه‌ای بیرون آمد. باید در جنوب شهر آمد حالی از این بچّه‌های بیکار خصوصاً فارغ التّحصیلان دانشگاه‌ها پرسید، ببینید چه تعداد… خود من به عنوان یک طلبه در معرض مراجعات هستم، خدا می‌داند گاهی دوست دارم بنشینم و گریه بکنم. دست افراد به هیچ کجا نمی‌رسد، چند تا جوان در خانه نشسته‌اند و درآمد خانوادگی هم کم است جوانی که باید…
اهمّیّت اعتنا و احترام به مردم
مطلبی دیگر مسئله‌ی اعتنای به مردم است، احترام به مردم است. تحویل گرفتن مردم است. شعارهای غربی، وعده‌های کاذب، ابتذال، این‌ها برای مردم خوش آیند نیست. ممکن است برای یک قشری رأی بیاورد ولی متن مردم ما مؤمن هستند، مسلمان هستند، معتقد به قیامت هستند. باشد مردم را تحویل گرفت. اگر مطالباتی دارند، باید حرف آن‌ها را، اعتراض آن‌ها را، طلب آن‌ها را شنید، نه شنیدنی که تمام بشود، اگر می‌توانید مشکلات آن‌ها را حل بکنید، به داد مردم برسید. اگر نمی‌توانید وعده‌های بی‌خود ندهید. با مردم با صداقت سخن بگویید. آنچه دارید و آنچه می‌توانید و کار را به دست خود مردم بدهید. در جبهه شما نمی‌توانستید، مردم به میدان آمدند. حال هم عرصه را به مردم واگذار بکنید و حرف مردم را بشنوید.
و نکته‌ی آخر سنگر تمام انبیاء توکّل بر خدا بوده است. فقط از طریق رضای خدا می‌شود مردم را راضی کرد. دین خدا را رواج بدهید. دشمن خدا را شاد نکنید. به دین بپردازید. به اخلاق بپردازید. به تحکیم خانواده ها بپردازید. هم قوّه‌ی قضائیه، قضّات ما مردم را ناراضی نکنند، طلاق‌های سریع ندهند. در یکی از شهرستان ها بودم، در این هفته آقای بزرگوار روحانی آمده بود صدای اعتراض او بلند بود می‌گفت: دختر خانمی سه بار نامزد کرده است، از هر کدام مبالغ زیادی سکه گرفته است و گفته است من نمی‌خواهم با این زندگی بکنم. هنوز دوشیزه است به خانه‌ی بخت نرفته است، سه بار ازدواج کرده است. افراد شریف در میان قضات ما کم نیستند ولی بعضی‌ها نیش زبان دارند، به مردم احترام نمی‌کنند، مردم را تحویل نمی‌گیرند، این‌ها خلاف رضای خدا است و خلاف مصالح خود شما است. مردم را تحویل بگیرید ولی نعمت ما مردم هستند و ملّت هستند «یَدَ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَهِ»[۱۵] دست خدا با این جماعت است.
من در این مسئله‌ی آشوب‌ها و اغتشاش‌ها هم به تبع از مقام معظّم رهبری زعیم بزرگوار خود از نیروهای امنیتی، از نیروهای مسلّح، از سپاه، ارتش، هم برادران عزیز نیروی امنیتی ما شهید دادند سربازان امام زمان ما را کشتند، نامردها مرتکب قتل شدند. در این اغتشاش آنچه که مایه‌ی تأسّف است طراحی دشمن بود ولی با دست داخلی‌ها آسیب زدند. به بانک ها آسیب زدند. به بعضی مدارس علمیّه حمله بردند. به پایگاه‌های نماز جمعه، به منازل امام جمعه‌های محترم حمله کردند. به ادارات دولتی حمله بردند. این‌ها کار ملّت نیست. این ضدّ ملّت است. ضدّ مردم است. ضدّ اسلام است. ضدّ انقلاب است و دستور شیطان بزرگ است. خدا هم از آن‌ها ناراضی نیست، هم مردم خیلی زود انزجار خود را نشان دادند و صف اغتشاشگرها را با معترضین منصف و قانومند جدا کردند.
امّا در این میان نیروی انتظامی الحق و الانصاف سنگ تمام گذاشت. تا آن‌جایی که من در جریان هستم طی این چند شب فرماندهی محترم نیروی انتظامی تمام شب را در دفتر بود و رصد می‌کردند. ما به بعضی استان‌ها رفته بودیم این مسئولین نیروی انتظامی فرمانده آن استان گفت: خود من در میان آشوبگرها حضور داشتم. این‌ها کتک خوردند، نمی‌خواهم آمار بدهم. دست و پای آن‌ها شکسته شده است. چشم بعضی‌ها آسیب دیده است که دیروز خود من در زنجان شاهد بودم فرماندهی محترم در آن‌جا از این‌ها تجلیل کرد، قدردانی کرد. امّا خیلی ظرفیت نشان دادند معلوم می‌شود که بحمدالله این حوادث دارد نیروهای ما را دارای مهارت می‌کند، دارد ظرفیت آن‌ها را بالا می‌برد، این‌ها کتک خوردند، دست به اسحله نبردند، کتک خوردند کتک نزدند. لیدرها را دستگیر کردند امّا به کسی آسیبی وارد نکردند. این اقتدار است. این قدرت است. این عزّت است. این فرهنگ است. این شخصیت است. ما به نیروهای مسلّح خود می‌بالیم که هم در دوره‌های دفاع مقدّس و هم در فتنه‌ها و آشوب‌ها با یک ظرفیت بالایی سربازی می‌کنند، سنگرنشینی می‌کنند.
از دادستان‌های محترم، از رئیس قوّه‌ی قضائیه که خواستند همه‌ی دادستان‌ها در صحنه باشند و این مدّت را در تمام شهرستان‌ها این عناصر قضایی برای دادن احکام آمادگی داشتند، رصد می‌کردند، جریانات و اوضاع را در نظر داشتند. اجمالاً یک انسجام زیبایی بین نیروهای قضایی، انتظامی امنیتی نیروهای مسلّح برقرار بود و خداوند از همه‌ی آن‌ها راضی باشد که راضی است. قلب امام زمان علیه السّلام روح شهدا از شما راضی باشد.
امّا آنچه که باید ما بگوییم ما بدهکار هستیم. ما سپاسگزار هستیم. ما دعاگو هستیم. آن ملّت هستند، آن مردم هستند، آن شهید داده ها هستند این ملّت صبور، این ملّت نجیب، این ملّت متدیّن، این ملّت انقلابی، این ملّت با بصیرت؛ در لحظه آن‌جا که می‌بینند وقت این است که بیرون بیایند، می‌آیند با همه‌ی فشارهای اقتصادی، با همه‌ی نگرانی‌های فرهنگی با همه‌ی بداخلاقی‌های بعضی مسئولین، شعار های بی‌جای آن‌ها، مردم صاحب انقلاب هستند لذا این یاوه‌ای که این رئیس جمهور به تعبیر حضرت آقا که دیوانگی نمایشی هم دارد گرچه خودی‌های آن‌ها دنبال این هستند که… روان شناس‌ها نظر دادند می‌گویند: متعادل نیست امّا مردم عزیز و شریف ما او می‌گوید: حکومت از مردم می‌ترسد، مردم خودشان بانی حکومت هستند، صاحب حکومت هستند؛ مردم انقلاب را به بار آوردند، مردم انقلاب را حفاظت کردند، مردم حکومت را دارند حمایت می‌کنند و نگهداری می‌کنند. لذا هر جا خطری بوده است، خود مردم سینه سپر کردند و از اجتماع آن‌ها دریایی خلق کرد و همه‌ی آشغال ها را شست و برد و انقلاب را قدم به قدم تصفیه می‌کند. لذا به تعبیر مقام معظّم رهبری نه یک بار ما باید تشکّر بکنیم هزاران بار، شهدا می‌بینند شما دارید ادای دین می‌کنید. محافظ خون شهیدان خود هستید. امام ناظر است، امام می‌بیند به شما اعتماد کرده است، انقلاب را به شما داده است. روح امام از شما راضی است. نائب امام زمان ما فرمودند: نه یک بار بلکه هزار بار تشکّر از ملّت، تشکّر از ملّت، تشکّر از ملّت.
[۱]– سوره‌ی طه، آیات ۲۵ تا ۲۸٫
[۲]– سوره‌ی آل عمران، آیه ۱۶۹٫
[۳]– سوره‌ی روم، آیه ۲۱٫
[۴]– سوره‌ی نساء، آیه ۳۴٫
[۵]– سوره‌ی حمد، آیه ۵٫
[۶]– سوره‌ی نساء، آیه ۶۹٫
[۷]– سوره‌ی نجم، آیات ۳ و ۴٫
[۸]– سوره‌ی انفال، آیه ۱۷٫
[۹]– سوره‌ی نساء، آیه ۶۹٫
[۱۰]– سوره‌ی تکاثر، آیات ۱ تا آخر.
[۱۱]– سوره‌ی نحل، آیه ۹۶٫
[۱۲]– الأمالی (للطوسی)، ص ۷۰۰٫
[۱۳]– نهج البلاغه (للصبحی صالح)، ص ۵۰۷٫
[۱۴]– سوره‌ی نساء، آیات ۷۱ و ۱۰۲٫
[۱۵]– نهج البلاغه (للصبحی صالح)، ص ۱۸۴٫
پاسخ دهید