ایمان برای انسان امنیت می‌آورد، آرامش می‌آورد: «أَلَّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ»[۱] کسانی که ایمان دارند، دل آن‌ها طمأنینه دارد، اضطراب پیدا نمی‌کند. خدا یک آرامشی هم در وجود آن‌ها قرار داده است. علّامه آیت الله مصباح اطال الله عمره شریف فرمودند: ما ۴۰ سال خدمت آیت الله بهاء الدینی بودیم، یک بار ندیدیم ایشان مضطرب و نگران باشند. مطلقا در وجود ایشان نگرانی دیده نشد. ما ۴۰ سال نبودیم ولی سال‌ها خدمت ایشان بودیم. این شش سال آخر عمر، پاهای ایشان خشک شده بود، رگ پای ایشان خشک شده بود، نمی‌توانست راه بروند. ایشان را می‌بردند و می‌آوردند. واقعاً یک بار آدم در برخورد احساس بکند که ایشان از این وضعیت پای خود ناراحت هستند ابدا. گویا تمام عالم برای ایشان است. آن‌قدر شاداب بودند، آن‌قدر نشاط باطنی داشتند که نداشتن پا و زمین‌گیر شدن اصلاً برای ایشان مشکلی نبود. (در بلا هم می‌چشم لذّات او) گویا منطق ایشان این بود که:
اگر با دیگرانش بود میلی چرا جام من را بشکست لیلی.
خوش بود که خدای متعال خواسته ایشان در پایان عمر در سنگر رضا و صبر خود را به خدا نزدیک کند.
[۱]ـ سوره رعد، آیه ۱۲۸٫
پاسخ دهید